Million dollar view

Dit weekend was het tijd om kennis te maken met het Australische nachtleven. Mijn huisgenoten hadden me al gewaarschuwd dat er bij de tent waar we heengingen (The Ivy) vier soorten mensen rondliepen: bodybuilders, pornosterren, aziaten en ‘normale mensen’. Je hoeft er maar een vluchtige blik naar binnen te werpen om te kunnen bevestigen dat het helemaal waar is. Als je van mensen kijken houdt, is dit echt de place to be. Net als alles hier, is ook het uitgaan niet te betalen. Normaal gesproken betaal je $20 entree, maar gelukkig konden de dames gratis naar binnen. Wat de drank betreft kun je beter meteen een fles bestellen; een fles sparkling wine (de Australische variant van hoofdpijnwijn) kost $30, dus als je die dan deelt is het best goed te doen. Praktische tip!

Afijn. Die avond is er verder niet heel veel spannends gebeurd, maar gelukkig zorgden mijn bezopen huisgenoten voor genoeg entertainment. Vooral de taxirit naar huis was hilarisch. Huisgenoot Kasper ging namelijk hele gesprekken met onze Indiase taxichauffeur aan. Jawel, in het Indiaas. Weer eens een avond om nooit te vergeten.

Er zijn natuurlijk meer stranden dan alleen Bondi, en dus ging ik op een verkenningstocht te gaan naar meer. Op dit moment is de Australian Open of Surfing aan de gang op Manly Beach, daar waar het met surfen ooit allemaal begon. Van het weekend ben ik er naar toe geweest, maar op dat moment was er nog niet zo heel veel te zien. Volgend weekend poging twee. Manly Beach is minder massaal dan Bondi, en daarom ook wel weer fijn. De winkelboulevard naar het strand toe is een verzameling van surfwinkels: Billabong, Roxy, Hurley… In plaats van de bus/trein kom je bij Manly met de ferry. Die vertrekt vanaf Circular Quay en onderweg heb je prachtig uitzicht op het Opera House, de Harbour Bridge en de hele skyline van Sydney.

Zondag liep ik met een ijsje (hoe kan het ook anders) richting het strand en bedacht ik me dat het leven vast niet heel veel beter kan worden dan dit. Ik kan niet anders zeggen dat ik het hier ondanks het redelijk vieze huis fantastisch heb en geniet, geniet en geniet. Wat zou het idioot zijn geweest als ik deze stap niet had gemaakt… Eeuwig zonde. Geluk zit hier in hele kleine, maar tegelijkertijd ook hele grote dingen. Zo zijn we laatst met zo’n beetje het hele huis naar Domino’s Pizza gegaan voor de pizza avond (pizza’s voor $5) en hebben we die daarna met z’n alle opgegeten in het park. Gitaartje er bij, heerlijk. Daarna maakten we een avondwandeling over de Harbour Bridge. Waanzinnig. Van onder de brug kijk je uit op het Opera House en de rest van de stad, en ’s avonds is dat toch wel een heel ander gezicht.

Het surfen laat ik op dit moment eigenlijk een beetje versloffen. Het is een heel gedoe om met het surfboard naar het strand te komen, want het is een halfuur lopen en zo’n board is behoorlijk zwaar. Om ‘m in de bus mee te sleuren is ook niet echt een succes, maar ik wil wel proberen het in de weekenden wat meer te gaan doen. Als je dan moet kiezen tussen op het strand liggen òf je een ongeluk sjouwen met je spullen, dan is de keuze op je vrije dag toch best snel gemaakt. Slecht, maar ja.

Het is niet alleen de stad op zich waardoor ik het hier zo naar m’n zin heb. M’n huisgenoten zijn zo gezellig en open en ik voel me hier ook heel anders en zoveel meer op m’n gemak dan thuis en met name zoveel beter dan op school. Als ik me bedenk dat ik over een half jaar weer terug moet naar die school, kan ik daar nu al bijna verdrietig van worden.

Het leven is hier gewoon te goed. Ik geniet nog even verder.