Berlijn is fijn

In Travel

Berlijn07-040

Rewind naar augustus 2022. Ik zit nog steeds in mijn post-covid naslepende lente, zomer, herfst èn winterslaap en ik ben er klaar mee. Nu is het afgelopen. Ik boek een tweeweekse solotrip naar Berlijn met als missie weer in beweging te komen. Op de dansvloer en daarbuiten. Mijn liefde voor muziek praktiseren, het nachtleven terugclaimen. Maar dan overdag, want dat is het mooie hier: je kan praktisch op ieder moment van de dag uitgaan. En dus ga ik in het weekend na het ontbijt de deur uit om de hele dag te dansen en ’s avond weer semi bijtijds in bed te liggen.

Het is een heerlijke een helende tijd. Iedere morgen bij dezelfde koffietent de dag beginnen, op de fiets rondtoeren, schrijven, musea bezoeken, verkennen, lamballen, ontspannen, fijne mensen ontmoeten, levensvreugde en vrijheid voelen. Vrijheid blijheid. Dat ik me zo veilig voel, ook als vrouw alleen, valt me op. Nu voel ik me niet snel onveilig, maar hier al helemaal niet of nauwelijks.

En om dat te voelen, vrij, blij, veilig: daar is Berlijn de perfecte stad voor. Vooral het uitgaansleven is een plek van zelfexpressie, experiment en flamboyance. Beter gezegd: het is hier behoorlijk gay, op de dansvloer en eigenlijk in de hele stad. Weinig is te gek, zero or very little fucks were given, doe en laat vooral waar je zin in hebt. En in dat proces wensen we elkaar vooral veel plezier en een behouden vaart toe. Met aandacht en respect voor elkaar, want voor intolerantie en grensoverschrijdend gedrag is zero tolerance.

Mijn liefde Noah en ik zijn in die periode net serieus aan het daten en binnen een dag ben ik erover uit dat die zich hier als een vis in het water zou voelen.

 

Michele Giebing-21
Michele Giebing-22
Michele Giebing-30
Michele Giebing-6
Michele Giebing-11
Michele Giebing-48
Michele Giebing-24
Michele Giebing-3

En dus gaan we een jaar later, in zomer 2023, samen deze kant op. We zijn meteen thuis. In Berlijn, bij elkaar, in onze Airbnb. Met fijne restaurantjes, boekenwinkels en Berghain om de hoek. Ondanks mooie verwachtingen, vooral voor Noah, heb ik onderschat wat het doet en wat het betekent. Voor hen, voor mij, voor ons. Samen op zo’n verwelkomende en vrije plek zijn is best bijzonder. Me er daadwerkelijk onderdeel van voelen is nieuw voor me. Samen verkennen we de stad en alles wat gay is. Heel fijn & wholesome en ook heel funny.

Bijvoorbeeld bij Romeo und Romeo, een café in Schöneberg met regenboogluifels en regenboogtaarten. Het is al snel duidelijk dat we als Romeo* und Juliette niet tot de doelgroep behoren, omringd door enkel mannelijke gays met een voorliefde voor leer. En… een voorliefde voor Noah’s — en dus verlaten we de wijk niet veel later met samengeknepen billetjes en piepende bandjes. Meer herkenning vinden we bij Keller Kreuzberg, waar ze kunst en hebbedingetjes van queer makers van over de hele wereld verkopen. She Said is een walhalla voor ons, een boekenwinkel van enkel vrouwelijke en/of queer schrijvers. Op dinsdag is er tussen 10-12 rust, kalmte en stilte in de tent tijdens het quiet shopping hour, dit om de winkel toegankelijker te maken voor neurodivergente/prikkelgevoelige luitjes. Schuin tegenover Romeo und Romeo zit Prinz Eisenherz, ook een queer boekenwinkel, maar (net als de rest van de wijk) meer op mannen gericht.

HOLY SHIT — hoe fantastisch is het dat dit allemaal alleen al bestaat?! Het mooie is: voor het gevoel van acceptatie, representatie en (h)erkenning hoef je niet eens specifieke plekken op te zoeken. Dat is over het algemeen wel de standaard vibe. Maar het feit dat het kan en dat er zoveel specifiek aanbod en vertegenwoordiging is, is zo fijn. En zo veelzeggend. Who run the town? GAYS!

Berlijn07-098
Berlijn07-041
Berlijn07-043
Berlijn07-009
Berlijn07-002
Berlijn07-023
Berlijn07-102
Noah bij She Said
Berlijn07-074
Berlijn07-069
Berlijn07-101
Berlijn07-073
Berlijn07-027
Berlijn07-056
Berlijn07-036
Berlijn07-079

Op dag twee na aankomst gaan we naar Sisyphos, een magische eerste indruk van het Berlijnse uitgaansleven. Het is 35 graden en sprinklers zorgen voor verneveling, verkoeling èn met het zonlicht erop voor regenbogen, overal waar je kijkt. Er vliegen vlinders rond en er komt er eentje op mijn hoofd zitten. Ik hèb het niet meer — WAT IS DIT PRACHTIG. De dj draait op een platform op een vijver, omringd door groen en planten en moois, mensen dansen en dartelen rond.

Dat moois zit ‘m in zoveel en overal om ons heen, in het hele alledaagse en in het aparte. Ontbijten op het dakterras, steeds even checken of de iconische Fernsehturm er nog staat en dan geruststellend ‘ah ja, daar issie’ denken, met een pizza en een wijntje aan het water zitten en je het gelukkigste mens op aarde voelen. We bewonderen de zonsondergang en de vogels, duiken fotohokjes in, stampen in Berghain in de voetsporen van onze gay voorvaderen en life is pretty damn sunny & sweet.

Tijd voor synchroniciteit

Het is een hele bijzondere tijd — met zoveel synchroniciteit. We komen op een pad terecht waarop we van de ene bijzondere ontmoeting in de andere vallen. Met gelijkgestemden op dezelfde golflengte, met ideeën in dezelfde richting, voor de toekomst, voor nu. Alsof je steeds een kruimel oppakt naar het volgende aanknopingspunt, een duwtje in de rug. Ook nog eens in de richting die je op wil, of een nieuwe weg die lokt & lonkt. Ineens krijgt van alles wat tot dan toe vooral als hersenspinsels bestaat concrete vorm.

Dat blijft zo, tot en met het einde van de reis. Op de allerlaatste dag komen we bij een winkel om de hoek een Berlijns merk tegen dat unisex kleding maakt. Precies waar we voorafgaand aan dit avontuur al naar op zoek waren voor Noah. En als je zoiets ergens kan vinden, dan is het hier wel. Kleding kopen is best een uitdaging als je altijd uit een van de twee afdelingen moet kiezen, terwijl je er precies tussenin zit. Wat blijkt: in de trein naar huis zien we dat ze cursussen aanbieden om de kunst van het kleding maken zelf te leren. Iets wat Noah al heel lang wil, juist om dit zelf op te lossen en kleding te kunnen maken of aan te passen zodat het daadwerkelijk passend is.

We voelen allebei heel sterk dat het nog niet klaar is, hier. We verlaten de stad met een heleboel fijne ervaringen en een heleboel levensvragen. En dus… volgt er een deel twee.

Hang in there voor het vervolg!

(P.S. ik gebruik het woord ‘gay’ meer als overkoepelende verzamelterm zoals dat tegenwoordig veelal gedaan wordt met het woord ‘queer’. Queer is een geuzennaam, het woord ‘gay’ past beter bij mijn eigen beleving. Waar ik hierboven wel ‘queer’ gebruik is dat omdat de winkels die ik noem zich zo aanduiden. Leuk detail is dat het woord ‘gay’ in het oud Engels ‘light hearted and carefree’ betekent en dat is helemaal waar het voor mij voor staat en om gaat)